Van dinsdagavond 7 april tot donderdagnacht 16 april was het
TechnoTeam in Lacanau, Frankrijk, voor het europees kampioenschap Bic Techno. Ons doel was trainen, en oefenen met starts. Dat is aardig gelukt, want de jongens onder de 17 hebben 24 starts gemaakt die goed waren voor 10 races. Hierbij mijn bondig verslag.
Dinsdag 7 april
Om negen uur 's avonds kwamen we, lichtelijk stijf van de lange busreis, aan op onze slaapplaats, Airhotel de l'océan. Na even een snel maal naar binnen gewerkt te hebben gingen we slapen. Niet een heel erg verslagbare dag.
Woensdag 8 april
Een ontspannen dagje, dat begon om 10 over zeven. Marco moest namelijk naar de WC. We vertrokken om negen uur naar het meer om dat te verkennen. Dat was voor die dag het hoofddoel van de training. Ik zal proberen het meer te beschrijven. Je eerste indruk is die van het Delftse
Hout, alleen is dit meer iets groter, zowel qua oppervlakte als qua hoogte van de bomen. De wind was aanwezig maar niet sterk, 7 tot 12 knopen. Ook is er nog een beetje gewerkt aan de overstag.
Donderdag 9 april
In een poging omszelf het wedstrijdritme aan te leren gingen we vandaag om plus minus kwart voor tien het water op. De wind was stevig en over de lengte van de plas. Hierdoor konden we de hele dag goed planeren. Dit werd ingevuld door naar de ene kant van het meer op te kruisen, en downwind naar het andere eind te vliegen, om daarna weer terug naar de surfclub te kruisen. In de middag hebben we ons bezig gehouden met de inschrijving. De measurer was een aardige vent en we hadden
bijna geen taalproblemen bij de inschrijfbalie.
Vrijdag 10 april
Met een verschrikkelijk Nederlands weertje begonnen we aan de laatste dag van onze voorbereidingen. In de ochtend hadden we nog geoefend met de vele winddraaiingen en werd nog eens doorgenomen hoe hard we moeten pompen om die kleine Fransen voor te blijven. In de middag (lees: stipt 12 uur) was er een oefenrace. Deze begon met een P-vlag, maar na een algeheel vals startten we toch met een zwarte vlag. Fransen blijken niet terug te duwen als je een giek in hun nek legt.
Zaterdag 11 april
Vanochtend was het tijd voor de wedstrijden. Hoewel de eerste start voor 1 uur gepland stond, waren we toch voor tienen nog klaar om te varen. Vandaag heeft het Nederlandse team zich vooral laten overdonderen door de buitenlandse startstrategieën. Zelf heb ik vooral vandaag een race moeten missen door een gebroken uithaler...
Zondag 12 april
was het tijd voor een nieuwe startmethode. Omdat ik het zat was steeds ingeparkeerd te worden door de buitenlandse dipstarters probeerde ik zelf maar een dipstart. En dat werkte vrij aardig. Doordat de surfers, net als bij de meeste starts, in een prachtig boogje onder de startlijn lagen, kon je daar in het midden rustig een boardlengte voor gaan liggen. Het was alleen jammer dat de Fransen dat die middag doorkregen, en bij elke poging tot dippen afstrafte met een algeheel vals. Jack the dipper?
Maandag 13 april
Hoezo is 13 een ongeluksgetal? Dit was juist een fantastische dag. Een knoopje of 3 (ben nou eenmaal een beetje een lichtweersurfer) en stralende zon. Bij deze fantastische omstandigheden wilde het startcomittee alleen eigenlijk niet starten. Toen we ze dan toch eindelijk het water op gingen (ruim na de middag) was het dan toch wel weer leuk. Omdat het nog steeds echt niet waaide was ik als tiende bij de bovenboei. Helaas bleek toen ook dat ik nog veel moet werken aan mijn downwind, en nog veel helaaser (?) bleek ook dat de Fransen geen humor/geduld hebben, en dat je, als je ze per ongeluk aantikt in een loef-lijsituatie je maar beter je 360 draait. 53
e als finishplaats.
Dinsdag 14 april
was daarintegen een niet
verslagwaardige dag. Er zijn namelijk geen races gevaren. 's Avonds zou er wind komen, dus had het wedstrijdcommitee beloofd laat te te starten. Toen we uiteindelijk het water op gingen, was er nog steeds geen wind, maar er zou meer komen. Omdat we dachten dat we meer kans maakten als het hard waaide, hadden de Nederlandse jongens het idee opgevat om dan maar vals te blijven starten totdat de wind er daadwerkelijk was. Enige "flaw in the plan" was dat de wind niet kwam. Naar 5 starts (eentje al algeheel vals op 0:40 voor de start) vond het startschip het genoeg, en werd AP over A gehesen. No More Races Today.
Woensdag 15 april
Op de ochtend van de laatste
dag van ons Franse avontuurtje waaide het niet. Het dennenstof viel recht naar beneden. En de regen trouwens ook. Παγκακισθε (zoek maar uit wat dat betekent) weer. In het begin van de middag stak echter de wind op. Deze races waren echter niet helemaal voor mij. De eerste race is verloren op een verkeerd getrimd zeil, en de tweede op FRA 321, die tot ver na de start op mijn zeil bleef liggen.
En tot slot...
Nederland heeft precies gedaan waar het op het EK voor kwam: dingen leren.
Over de busreis naar huis is weinig te zeggen, behalve dan dat de reis ruim een uur korter duurt als je meteen de goede route neemt. Al zin in Weymouth iedereen?
